Վլորան երկրի երկրորդ խոշոր նավահանգիստն է և ալբանական զբոսաշրջության ամենակարևոր կետերից մեկը, որն առաջարկում է «և՛ ծով, և՛ արև»: Քաղաքին հարող լողափի տարածքը լավ հայտնի է իր նոր և ժամանակակից հյուրանոցներով, բարերով, ռեստորաններով, ակումբներով և սրճարաններով: Սա երկրի ամենահետաքրքիր և ամենաակտիվ տուրիստական վայրերից մեկն է: Այն սկսվում է քաղաքից անմիջապես հարավ ընկած՝ Վլորայի ծոցի փոքր և ժայռոտ լողափերի երկայնքով: Օրիկումի նավահանգստից ներքև կգտնեք վերջերս կառուցված զբոսանավերի նավահանգիստը:

Աշխարհագրական տեսանկյունից, քաղաքը գտնվում է Վլորա ծոցի ափին և Կերաունյան լեռների նախալեռներում՝ Օտրանտոյի նեղուցում՝ Ադրիատիկ և Հոնիական ծովերի միջով և Միջերկրական ծովի սահմաններում: Քաղաքի և ափերի կլիման խորապես կախված է ծովից և, հետևաբար, այստեղ միջերկրածովյան կլիմա է տաք, չոր ամառներով և զով, թաց ձմեռներով:

Պատմականորեն, քաղաքը հիմնադրվել է Օլոն անունով, որպես Հին Հունաստանի գաղութ Իլլիրիայում և դարեր հետո նվաճվել է հռոմեացիների, բյուզանդացիների, նորմանացիների, վենետիկցիների և օսմանցիների կողմից: 18-19-րդ դդ․ ընթացքում ալբանացի ժողովուրդը կարողանում է համախմբվել ազգային, հոգևոր և մտային մեկ գաղափարի շուրջ, որն էլ դառնում է Ալբանական Վերածննդի դարաշրջանի սկիզբ: Այսպիսով, 1912թ․Ալբանիան հռչակեց իր անկախության Վլորայի ժողովի ժամանակ:

Վլորան հարավային Ալբանիայի և Լաբերիայի շրջանի տնտեսապես և մշակութային ամենանշանավոր քաղաքներից մեկն է, որը հայտնի է իր ավանդույթներով և ֆոլկլորով: Այստեղ են գտնվում Վլորայի նավահանգիստը, SH8 և A2 մայրուղիները, որտեղ վերջինս հանդես է գալիս Ադրիատիկ–Հոնիական ծովերի միջանցք։